Fietstocht door Oud Delhi

Om 6 uur vertrekken we met een taxi naar de stad. We verwachten langs parken en lanen te gaan rijden maar de tocht blijkt dwars door de kleine steegjes van de oude stad te gaan. De stad is aan het ontwaken zodat het fietsen met een groep van 17 mensen, nog enigzins te doen is. Er zijn 2 Duitsers aangehaakt en er zijn 3 mensen die ons beheleiden door het verkeer. We steken eerst gezamenlijk een drukke straat over en rijden dan de steegjes in. De eerste indruk is dat het ontzettend vies is. Het heeft geregend dus het afval ligt overal op hopen te stinken in de straatjes. De geuren zijn echt overweldigend en misselijk makend op de nuchtere maag. Er zijn bijna alleen mannen in het straatbeeld, en her en der wat kinderen in hun schooluniform. Mensen liggen op de grond of in hun riksja te slapen. De verschillende bijzondere wereldgodsdiensten zien we in het straatbeeld: boeddhisme, islam, sikhisme en het jainisme; of de gids vertelt erover. Ze leven al eeuwen vredig door elkaar heen. Er is geen ruimte voor ruzie omdat iedereen probeert te overleven. Jarenlang zijn de mensen onderdrukt en dom gehouden door de Britten. We lopen binnen op een binnenplaatsje van een hotel, een bijzondere plek middenin de drukte. En we gaan ook een aantal keer naar boven via enge, donkere, vieze gangetjes, zodat we ook vanaf het dak de oude stad kunnen zien. De electriciteit hangt overal in lange bundels los naar beneden langs de wegen. We drinken Chai thee(met melk en suiker plus kruiden zoals kardemom en kruidnagel)met koekjes op straat en kijken naar mannen die een soort brood maken, kneden en frituren. Dit wordt gratis verstrekt zegt de gids. Tess heeft het zwaar met fietsen in de drukte, in de warmte en zonder  ontbijt. Ze gaat de rest van de tour achterop bij Kees. De metro zorgt ervoor dat mensen schoner leven en zich netter gedragen en men probeert de lijnen uit te breiden maar het is heel lastig vanuit deze chaos, blijkt. We fietsen over de markt met kraampjes met kruiden, fruit, groente, vis, ingewanden en allerlei ander waar. Ezels of een groepje jongens trekken karren met waar. Mensen staren ons aan en sommige raken ons aan. Kinderen, ook zelfs babies zitten of liggen op straat te slapen of starten hun dag voor de verkoop van eten of drinken vanaf hun kar. De wegen zijn zo slecht dat de blubber aan onze enkels zit en alles kriebelt door de warmte en vanwege al het vuil. Bij een lokaal tentje krijgen we ontbijt met cola, roti en curry van gesudderd lamsvlees of groente... als dat maar goed gaat! Uiteraard wassen we eerst onze handen komen de hygienedoekjes en middeltjes eerst uit de tas. Het eten smaakt goed.We fietsen verder in de lange strook door de straatjes en het is nu beduidend drukker in de kleine straatjes. Melkkarren versperren de weg en brommers toeteren continue. Wij bellen om als de ruimte tussen het verkeer op te eisen. We voelen ons omdanks alles wel redelijk veilig maar we zijn blij dat we weer terug zijn uiteindelijk, zonder brokken en wetend dat we snel onder een frisse douche kunnen in het hotel. Deze mensen leven hier dag en nacht in en hebben geen keuze voor een ander leven. We zijn dankbaar dat ons wiegje in Nederland stond.